வாடகை வீடுகள் - 2
வாடகை வீடுகள் முதல் பகுதியை படிக்க லிங்க் இதோ :
வாடகை வீடுகள் - 1
முதல் வீட்டை விட்டு காலி பண்ண சொன்னதும் நான் ரொம்பவே கஷ்டப்பட்டேன்.
எப்படி அடுத்த வீடு பார்க்கிறது கிடைக்குமோ கிடைக்காதோ என்று ஒரே புலம்பல் தான்.
ஒரு நார்த்-இந்தியன் வீட்டில அடுத்ததா குடி போனோம். இவங்களும் ஆரம்பத்துல நல்லா தான் இருந்தாங்க.
முதலில்அவங்க கொஞ்சம் கொஞ்சமா எல்லா வேலையும் செய்ய சொல்வாங்க. என்னவரை ஆபிஸ் அனுப்பிட்டு சும்மாவே நெட்டில் மேய்ந்து கொண்டிருந்த எனக்கு அதெல்லாம் கஷ்டமா இல்லை. நானும் சொன்னதெல்லாம் செஞ்சேன்.
நான் வேலைக்கு போக ஆரம்பிச்சதும் தான் ஒத்து வரலை. அப்போவும் அதே ரீதியில வேலை செய்ய சொன்னாங்க. அவங்க செய்யறதை கொஞ்சம் கூட மாத்திக்க மாட்டாங்க.
நான் ஆபிஸ் போயிட்டு வந்து வீட்டு கதவை திறந்ததுமே தினம் கம்ப்ளெயின்ட் தான். பெரிசா ஒன்னும் இருக்காது நீ குக் பண்ணின கடாயை எப்போவும் வைக்குற இடத்தில இருந்து என் இடம் கிட்ட வச்சுட்டன்னு சொல்வாங்க. எனக்காக அதே இடத்தில வச்சிருப்பாங்க வேற. நான் வந்தா காண்பிக்கனும்ல அதுக்கு!!!
இது மாதிரி தினம் ஒன்னு. ஆபிஸ் விட்டு அலுப்போட வீட்டுக்கு வரும் பொழுது தினம் ஒரு கம்ப்ளெயின்ட் சொன்னா கஷ்டமா இருக்கும்.
சில நேரம் எதற்கு இங்கே இருக்கணும் இந்தியா போயிடலாம்னு எல்லாம் யோசிச்சு இருக்கேன். கணவர் தான் ரொம்ப சமாதான படுத்துவார்.
என்னவர் தினம் 7.15 மணிக்கு ஆபிஸ் போவார். அதனால் நான் காலையில் சமைத்து குடுப்பேன்.
இவங்க ஒருமுறை என்னிடம் எனக்கு கைக்குழந்தை (2 வயது) வைத்து கொண்டு காலையில் எழ முடியவில்லை. நீ எனக்காக என் கணவருக்கு காபி போட்டு தர முடியுமான்னு கேட்டாங்க. நானும் இது என்ன பெரிய விஷயமான்னு சரி செய்றேன்னு சொன்னேன்.
1 வாரம் கழித்து அவருக்கு காபியுடன் எக் ஆம்லெட் போட்டு தந்துட முடியுமா? பாவம் 2 ஸ்லைஸ் ப்ரெட் சாப்பிடுவார்னு சொன்னதும் அதற்கும் சரின்னு செஞ்சேன்.
இது மாதக் கணக்குல தொடர்ந்தது. என்னவர் கூட கிண்டல் பண்ணுவார் எனக்கு கூட தினம் ஆம்லேட் போட்டு குடுக்க மாட்டேங்குற.
நானும் என் அண்ணனா இருந்தா செஞ்சு குடுப்பேன்ல அப்படி தான் செய்றேன்னு சொல்வேன்.
ஆனால் ஓனர் அதிலேயே குறை கண்டுபிடிக்க ஆரம்பிச்சதும் தான் எனக்கு டென்ஷன் ஆயிடுச்சு.
இனிமே கொஞ்சம் உப்பு அதிகமா போடு, காபி அதிகம் போடாதே அரை கப் கரெக்டா போடு. 7.15குள்ள குடுத்துடுன்னு அதிகாரமா சொன்னதும் எனக்கு பிடிக்கலை.
அந்த டைம் என்னவர் ஆபிஸ் கிளம்பறதுக்கு லஞ்ச் பேக் பண்ணுற அவசரத்திலயும் செஞ்சு குடுத்தா இதில் குறை வேறயான்னு நான் சாரி இனிமே நீங்களே செஞ்சு குடுங்க எனக்கு ஹரிபரியா செய்ய முடியலைன்னு சொல்லிட்டேன்.
அது அவங்களுக்கு பெரிய விஷயமா போயி 1 வாரம் பேசாம இருந்தாங்க. இது ஒரு சாம்பிள் தான். இது மாதிரி பல விஷயம் நடந்திருக்கு :(
இதை சொல்லியே ஆகணும். எனக்கு வார ஆரம்பத்துல ஆபிஸ்ல வேலை அதிகம் இருக்கும்ன்னு கண்டிப்பா தோசை மாவு ரெடி பண்ணி வச்சுடுவேன். 2 நாட்களுக்கு டின்னர் செய்ய ஈசியா இருக்கும்ல.
ஒரு சண்டே நைட் ரெடி பண்ணி புளிக்க வைக்கிறதுக்காக வெளில கிட்சென் மேடைல வச்சுட்டு தூங்க போயிட்டேன்.
காலைல வந்து பார்த்தா சின்க்ல என் மாவு பாக்ஸ் எம்டியா இருக்கு. மாவு எல்லாம் சுத்தமா இல்லை.
எனக்கு ஒண்ணுமே புரியலை. என்ன ஆச்சுன்னு இவங்க கிட்ட கேட்டா விழுந்து விழுந்து சிரிக்குறாங்க. என் பையன் நைட் விளையாடும் பொழுது தட்டி விட்டு கொட்டிட்டான். நீ தூங்கியிருப்பன்னு எழுப்பாம நானே கஷ்டப்பட்டு கிளீன் பண்ணினேன்.
மாவு பாக்சை மட்டும் நீ கழுவிடுன்னு சிரிச்சுகிட்டே சொல்றாங்க. எனக்கு செம டென்ஷன். ஒரு சாரி சொல்லிருந்தா கூட பரவாயில்லை சின்ன பையன் தானே தெரியாம பண்ணிட்டான்னு விட்டுடலாம். இவங்க சிரிச்ச சிரிப்பிலேயே கோபம் வந்துடுச்சு.
நான் ஒண்ணுமே பேசாம ஆபிஸ் கிளம்பி போயிட்டேன். வேற என்ன பண்றது ???
இப்படி அடுக்கடுக்கான டார்ச்சர் குடுத்ததில 8 மாதம் வரைக்கும் ஓட்டினேன். அப்புறம் என்னவர் வேற ரூம் பார்த்துட்டு கிளம்புறோம்னு சொல்லிட்டார்.
அவங்க அதுக்கு அப்புறம் இருக்க சொல்லி எங்களை கேட்டதுக்கும் மறுத்துட்டு அடுத்த வீட்டுக்கு கிளம்பியாச்சு :)
மத்த வீட்டுகளோட அடுத்த பதிவில் தொடர்கிறேன் ...........
Found your blog just today! Nice write up and delicious recipes. Keep up your good work! ��
பதிலளிநீக்குBy the way, this kind of renting is new to me..house owner and you share the same kitchen?! Waiting for your next post! ��
கருத்துக்கு நன்றி மகி. இந்த பதிவு ரொம்ப மொக்கையா இருக்கோ கருத்தே வரலையேன்னு யோசிச்சேன்.
பதிலளிநீக்குஇனிமே சந்தோஷமா அடுத்த பகுதி எழுதிடுவேன்.
ஆமாம் கிட்சன் இருவரும் தான் ஷேர் பண்ணிக்கணும்.
வீட்டு ஓனர் இப்படியுமா தொந்தரவு பண்ணுவார் ? நீங்க பாவம் ஷமீ. வேற வீடு மாற்றியது நல்லதா போச்சு. நீங்க எழுதி இருக்கும் விதம் மிக அருமை.
பதிலளிநீக்குகருத்துக்கும் வாழ்த்துக்கும் ரொம்ப நன்றி சாரதாம்மா....நீங்கள் குடுக்கும் ஊக்கம் தான் எல்லாத்துக்கும் காரணம்.
பதிலளிநீக்கு